کوله بارش سنگین بود
می گویند:پرازعشق است---پرازداستان!
اونقال است...
می گویند:خاطرات می گوید!
لحظه ای می نشیند!
یک استکان چای؛یک نگاه گرم وقدری سکوت!
وشروع داستان::::
گفت:این داستان است وبا آغاز کلام شیفته اش گشتم
انگارفراموش کردم هرآغازپایانی دارد!
انگارفراموش کردم داستان های مردغریبه همیشه پایانی تلخ دارد!
تنها ثبات داستان هایش مرگ عشق بود!مرگ احساس عاشقان!
ادامه می دهد...
می خندند،خنده اش مرابه یاد عشق می اندازد!
نگاهم می کند ومن عاشق میشوم---کنارآتش میرود،عجب سرمایی!!!
عجب عشقی دراین سرما جاریست !
وادامه می دهد...
زندگی ماننداین سرماست وعشق نیز آتش است که تورا گرم میکند
تورا زنده نگه می دارد!
پرسیدم:عاشقان کجایند؟؟؟گفت بایک لحظه درنگ:هیزم اند
عاشقان هیزم این آتش اند....
وای خدای خوبی ها،این قصه تلخ تراززندگی سخت من است!
گفتم:عاشقانی که بسوزند چگونه می مانند؟میروند ونابودمی شوند!
لبخندتلخی زد وتمام تنم به لرزه افتاد
گفت:عاشقی به ماندن نیست به سوختن است!
آن هیزمی که خوب میسوزد عاشق تراست
نابودنمیشود از بس هرلحظه عاشق تر می شود،عاشقان برای وصال باید بسوزند
خاکسترعشق می ماند ودود سیاه دوری وجدایی!!!
اما معشوقت گرم خواهدگشت دراین سرمای بی احساس!
گفتم :عاشقی بد وسخت است؟؟؟اشک درگوشه چشمش نقش بست!
گفت:من را که می بینی همان هیزم سوخته ام!
سوختم برای وصال ولی زمعشوق جدا ماندم !
عاشقی بدنیست اگرهردو عاشق باشید!
گفت:عاشقم کرد دیوانه اش که گشتم رهایم کرد
گفت:بادیوانگی بیگانه ام!
خواستم سخن بگویم دیدم اورفته وفقط خاکستری ازآتش بایک استکان چای
دست نخورده برجاگذاشته است!
دلم سوخت من نیز عاشق شدم،شدم همان هیزم سوخته!
رهگذر گذر کرد،نماندوندانست من عاشق اوگشته ام!
شایدعشق من جبران جدایی اوبود اما...
حال من مانده ام وحرف های یک رهگذر...
فراموش کرده بودم که رهگذرهمیشه رفتنی است!
قول دادم که دیگر عاشق رهگذران نشوم!هرگز!
حال من شده ام نقال....
وتمام هدیه ام به رهگذران یک استکان چای ویک آتش گرم
وقصه ی هیزم سوخته است!!!
نظرات شما عزیزان:
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
نویسنده: 
تبادل
لینک هوشمند